Vulkaan beklimmen

Maandag 29 Juni,

Om 01.10 wordt er op de deur geklopt, de chauffeur van onze wandeltocht op de vulkaan staat aan de deur! We zouden tussen halt 2 en kwart voor 2 opgehaald worden en zijn dus nog niet klaar. Hij vertrekt om nog andere toeristen op te halen in een ander hotel en wij zorgen dat we zo spoedig mogelijk klaar zijn. Om kwart voor twee is hij opnieuw bij ons hotel met 2 poolse jongens en we vertrekken. Halverwege de tocht moeten we van auto en chauffeur wisselen (waarom is nog steeds een grote vraag) en de tocht gaat verder. Een stuk verfderop is er wederom een stop (plaspauze) en krijgen we opnieuw een andere auto en chauffeur maar ook nog 2 toeristen meer in de auto + een ontbijt bestaande uit twee sneetjes brood met jam, een banaan, mandarijn en eeen hard gekoot ei. We arriveren tegen 04.00 u op plaats delict. We krijgen een gids aangewezenen een zaklamp en de tocht kan beginnen. Het eerste stuk is vrij gemakkelijk, een breed iets of wat stijgend pad. Maar dan komen we aan de voet van de vulkaan en gaat het bergopwaarts over een smal,bochtig en bijna niet gegaanbaar pad vol met stenen, lavastenen, grind en gaten. We zijn in 1,5 half uur boven (1717 meter) hoog! Vervolgens krijgen we de keuze; of hier boven blijven en kijken naar de zonsopgang of nog 20 minuten verder klauteren en aan de andere kant van de krater de top te bereiken. Unaniem werd besloten om verder te gaan, je wilt dan toch op het hoogste punt belanden. Dit pad is zo mogelijk nog slechter, het bestaat uit los lavazand en kleine grindsteentjes wat ervoor zorgt dat je gemakkelijk uitglijdt. Tegen 06.00 u zijn we boven, het is onbewolkt en over ongeveer 20 min. moet de zon opkomen. Alsof de duivel ermee speelt wordt het erg mistig en bevinden we ons in zeer dichte bewolking!!. Als we bijna besluiten om iets na 06.30 u naar beneden terug te lopen omdat de zon zich hier niet laat zien, komt er een heel flauw zonnestraaltje door de wolken heen. Een luid gejuich van de ongeveer 600 mensen die samen met ons op de top staan. We blijven nog en zien vervolgens de zon door de wolken breken en een prachtige zonsopgang. Missie volbracht!! Na de nodige foto's en selfie's aanvaarden we de terugtocht. Onderweg stoppen we nog even bij de eerste top om daar naar de vulkaankrater te kijken, hieruit komt nog steeds gas wat betekent dat de vulkaan van binnen in lichte mate actief is. Ook hier lopen weer een boel apen rond die door veel mensen gevoerd worden. De apen bespringen de mensen en zitten op hoofden en schouders en hangen aan je mouw als je eten durft te laten zien. Joan heeft een ei in zijn hand en wordt ook al snel door een aap beklommen, ik geef mijn eten direct uit handen voordat ik besprongen wordt, dat zou alleen maar een harde gil tot gevolg hebben. We vervolgen onze tocht en komen tegen 09.00 u weer aan bij de auto. De terugreis is hopeloos; die duurt 3,5 uur, het is vreeselijk druk op de wegen en inhalen is hier een crime aangezien fietsen, brommers, motors, auto's en wandelaars allemaal op 1 en dezelfde weg lopen/rijden. Wij worden als laatste afgezet en eerst gaan we een uurtje plat. Nadat we dit reisverslag gemaakt hebben gaan we wat eten en we gaan voor een body massage om onze spieren los te maken (hebben we wel verdiend vinden we zelf). Weer een geweldige dag gehad (dat zal niet voor iedereen te geloven zijn, maar is wel zo). Tot morgen, we slapen eerst uit.

Groetjes Joan en Wilma xxx